Σάββατο 16 Ιουνίου 2018

Μακεδονία μου/μας/σας/τους (απλά, απλοϊκά, απλούστατα)



Α. ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ - ΟΡΙΣΜΟΙ:
  • Μακεδονικό ή Σκοπιανό;
  • Πρόβλημα ή ζήτημα;
  • Νομικό, πολιτικό, ιστορικό, πολιτισμικό, γεωγραφικό, χαρακτηρολογικό, πατριωτικό, οικονομικό ή άλλου τύπου;

Β. ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ:
  •          Όνομα:                 Βόρεια Μακεδονία            (άρθρο 1 παρ. 3 στοιχ. α’)
  •      Ιθαγένεια:             Μακεδονική                      (άρθρο 1 παρ. 3 στοιχ. β’)
  •       Γλώσσα:              Μακεδονική                      (άρθρο 1 παρ. 3 στοιχ. γ’). Ανήκει στην ομάδα των Νότιων Σλαβικών γλωσσών (άρθρο 7 παρ. 4) και δεν έχει σχέση με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, την ιστορία, την κουλτούρα και την κληρονομιά της Βόρειας Ελλάδας (Σχόλιο 1: Τότε γιατί να ονοματιστεί «Μακεδονική»;)
  •          Πολίτης:               διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο και πολιτισμική κληρονομιά ανά λαό.

α) Για τους Έλληνες (άρθρο 1 παρ. 3 στοιχ. δ’ σε συνδυασμό με άρθρο 7 παρ. 2): «Μακεδονία ή Μακεδόνας» νοούνται η περιοχή και ο πληθυσμός της Βόρειας Ελλάδας, [Σχόλιο 2: δηλ. η «κανονική» Μακεδονία (γεωγραφικά)] και τα χαρακτηριστικά τους, ο ελληνικός πολιτισμός, η ιστορία, η κουλτούρα και η κληρονομιά.
β) Για τους Σκοπιανούς (άρθρο 1 παρ. 3 στοιχ. δ’ σε συνδυασμό με άρθρο 7 παρ. 3): «Μακεδονία ή Μακεδόνας» νοούνται η επικράτεια, η γλώσσα, ο πληθυσμός και τα χαρακτηριστικά τους, με δική τους ιστορία, πολιτισμό και κληρονομιά. (Σχόλιο 3: Τότε, και πάλι, γιατί να ονοματιστούν έτσι;)


Γ. ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ & ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ (ένας πλήρης σχολιασμός απαιτεί ατελείωτες αναλύσεις σε βάθος. Ας παραμείνουμε «επιφανειακοί» για να μην κουράσουμε)
1. ΕΓΩΙΣΜΟΣ: Το πρόβλημα μπορεί να είναι πολυδιάστατο, δεν πρέπει όμως να αποτελεί ο Εγωισμός μας, αιώνιο κίνητρο και μόνιμο κριτήριο αντίδρασης, μεταξύ άλλων και για ένα εθνικό θέμα. Έχουμε κάνει πολλά και εξακολουθητικά λάθη, ελλείψει εθνικής ομόνοιας (ομοψυχίας κ.λπ.) και για άλλους μικροκομματικούς λόγους, έσω, έξω και παρά έξω, και σε βάθος σχεδόν τριακονταετίας. Στη χώρα μας, πρέπει να αποδεχθούμε ότι ΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ (άλλως ΦΤΑΙΜΕ) όλοι μαζί.
2. ΟΝΟΜΑ: Το πρόβλημα δεν θα ήταν η ονομασία, όσο και αν μας ενοχλεί αυτή, όσο και αν αισθανόμαστε ότι μονίμως θίγεται ο πατριωτισμός μας κ.λπ… Κορώνες πολλές, εκφάνσεις οργής περισσότερες, λύσεις πυγμής μηδέν.
3. ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ - ΓΛΩΣΣΑ - ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ: Κατά τη γνώμη του γράφοντος, εδώ έγκειται το πρόβλημα. Για πρώτη φορά αποδίδεται τέτοιος προσδιορισμός (μακεδονικ*) σε ένα έθνος που τίποτα δεν το συνδέει με αυτό τον όρο, γεγονός που συνομολογείται στην ίδια τη σύμβαση. Ο Σκοπιανός λοιπόν, θα δέχεται να ονομάζεται Μακεδόνας ενώ προηγουμένως -δια της συμβάσεως- θα έχει αποδεχθεί ότι ουδεμία σχέση έχει με τον αρχαίο πολιτισμό, την ιστορία, την κουλτούρα και την κληρονομιά της Μακεδονίας, ενώ ταυτόχρονα εμείς χάνουμε το ως άνω μονοπώλιο. Ας είναι τιμή του, λοιπόν, να λέγεται Μακεδόνας και στην ουσία να μην έχει την παραμικρή σχέση με τον προσδιορισμό και την έννοια της λέξης! Και ας είναι ντροπή μας, που επί σειρά ετών, λειτουργήσαμε έτσι, ώστε σήμερα να μην μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.
4. ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ: Είθισται να κερδίζει ο ισχυρότερος, αλλά στην περίπτωσή μας, αν και μακράν ισχυρότεροι από τους Σκοπιανούς, που ακόμη προσπαθούν να βρουν τα «πατήματά» τους ως κράτος, έθνος κ.λπ., μάλλον χάνουμε. Ή μήπως όχι;
5. ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Μήπως τελικά κερδίζουμε; Και αν τελικά κερδίζουμε, γιατί δεν βγαίνει ένας εκπρόσωπος εκείνων που δημοκρατικά εκλέξαμε και τον στείλαμε εκεί που τον στείλαμε (μήπως έπρεπε και άλλου;) να μας πει τι στο καλό κερδίζουμε, για να ηρεμήσουμε κι εμείς οι δόλιοι, που ανυπομονούμε να πάρουμε τα λάβαρα και να «ξεχυθούμε» στους δρόμους; Τι τους έχουμε τους ΕΒΕΑδες και του ΣΕΒΕαδες κ.α. …άδες;
6. ΣΕΝΑΡΙΟ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ: Για σκεφθείτε, τελικά εμείς να υποχρεωθούμε διεθνώς να  συμφωνήσουμε, και η λύση να απορριφθεί από τους Σκοπιανούς(!)
7.  ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΥΠΟΣ: Σύσσωμος αυτός, αναγνωρίζει τον Πρωθυπουργό μας ως τον άνθρωπο που έλυσε ένα πρόβλημα 27 ετών, «ο οποίος ξεκίνησε το 2015 ως απρόβλεπτος πολιτικός παρίας, αλλά αποδεικνύεται πραγματιστής πολιτικός και αξιόπιστος εταίρος» (Γερμανία), ενώ άλλοι τον φέρουν ως άξιο απονομής Βραβείου Νόμπελ! (Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι να αναφέρεται στον Economist ότι δεν θα έχουμε το μονοπώλιο της ιστορικής κληρονομιάς…)
8.  Πάλι πολωμένοι είμαστε (βλ. Βουλή) και πάλι «Μπαρμπαρούσηδες» κυνηγάμε.
9.  Και πάλι, ακούω ότι «όλα είναι προσχεδιασμένα» και «για όλα φταίνε οι άλλοι», «που θέλουν να μας φάνε» και «να μας κατασπαράξουν τον αμύθητο πλούτο και την ιστορία μας». Α ρε, κατακαημένη Ελλάδα, ποιους Έλληνες είχες και ποιους έχεις σήμερα…!!!
10. Πότε θα μάθουμε ότι μια επώδυνη λύση στο σήμερα είναι ασφαλέστερη και πιο επωφελής από τη μη λύση ή μια εξίσου επώδυνη λύση μετά από 30 χρόνια; Και πότε θα συνειδητοποιήσουμε ότι όταν αυτή δεν υπάρχει στο παρελθόν πρέπει να υλοποιηθεί τουλάχιστον στο άμεσο παρόν(!);

Δ. ΠΡΟΒΛΕΨΗ:
-     Πάλι οι μεν θα κατηγορούμε τους δε ότι δεν είχαν νομιμοποίηση για τη δέσμευση της χώρας στη συμφωνία (και πάλι δεσμευμένοι θα είμαστε), οι δε τους μεν, ότι ακολουθήσαμε πολιτικές λαϊκισμού και μικροσυμφερόντων κ.ο.κ. και οι άλλοι -αυτοί οι κακοί οι ξένοι- θα κάνουν «πάρτι».
-     Τι άλλο θέλετε (θέτε) από μια Κυβέρνηση που μέσα στον ορυμαγδό της χρεωκοπίας κατάφερε και: α) αυτή (αυτή η κακιά λέξη «χρεωκοπία») αποσοβήθηκε (τύποις), β) τα μνημόνια σκίστηκαν (βασικά, «βγαίνουμε» από αυτά(!), στο κάτω κάτω τι «σκίζω» τι «βγαίνω» βρε αδελφέ…;), γ) η ανεργία μειώθηκε (ε βέβαια, με τόσους που βάζετε από τα παράθυρα και άλλους τόσους που ανεβαίνουν με πύραυλο -αντί με ασανσέρ- στην ιεραρχία των Υπηρεσιών), και δ) λύθηκε και το Μακεδονικό με τεράστια οφέλη για τη διεθνή κοινότητα και την «ασφάλεια» στη πολυτάραχη γειτονία μας…

ΕΚΛΟΓΕΣ δε θέτε, τώρα;;;

Γιατί όχι; Τώρα όμως!
Δηλ, πριν το τέλος του χρόνου, γιατί ξέρεις Έλληνα τι σε περιμένει το 2019;
Αμ, δεν ξέρεις, αν και είναι ήδη ψηφισμένα! Για να μην σου πω τι σε περιμένει με το νέο καθεστώς του Σουλτάνου δίπλα, που σε κανά μήνα θα φανεί…

Υ.Γ. 1: Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ούτε επιστήμονας (νομικός, πολιτικός επιστήμονας, διεθνολόγος, διπλωμάτης κ.ο.κ.), ούτε να διαθέτει οκτώ πτυχία και πέντε μεταπτυχιακά για να μπορεί να διαπιστώσει τα ως άνω. Λίγη αντίληψη χρειάζεται.

Υ.Γ. 2: Είναι πρόδηλος ο θυμός του γράφοντος, αλλά δεν αλλάζω ούτε κόμμα (σημείο στίξης εννοώ, όχι από τα άλλα, τα …δήθεν πολιτικά)!

Μετά το (Δ). ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ  (για όποιον ενδιαφέρεται να θυμηθεί)
  •      1991:     Απόσχιση πΓΔΜ από την ομοσπονδιακή Γιουγκοσλαβία και αυτό-ανακήρυξη σε «Δημοκρατία της Μακεδονίας», βασιζόμενη στην τεχνητή έννοια του «μακεδονικού έθνους».
  •      1991:     Ο Μιλόσεβιτς (πρόεδρος Σερβίας) προτείνει στον Σαμαρά (ΥπΕξ) να «μοιράσουν» την πΓΔΜ. Η πρόταση απορρίπτεται.
  •       Τέλη 1991: Ο Γκλιγκόροφ (Πρόεδρος πΓΔΜ) ζητά διεθνή αναγνώριση του κράτους του με την ως άνω ονομασία. Η Ελλάδα αντιδρά και θέτει με Πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη 3 άξονες: α) απαλοιφή του όρου «Μακεδονία», β) αναγνώριση ότι δεν υπάρχουν αλυτρωτικές «βλέψεις», και γ) αναγνώριση ότι δεν υπάρχει στην Ελλάδα «μακεδονική μειονότητα».
  •       2/1992: Λαϊκή αντίδραση, μεγαλειώδη συλλαλητήρια κ.λπ..
  •    2/1992: Συμβούλιο πολιτικών αρχηγών: Μητσοτάκης, Παπανδρέου, Δαμανάκη, Παπαρήγα, Σαμαράς υπό τον ΠτΔ Καραμανλή συμφωνούν σε κοινή γραμμή πλεύσης, κατά τα ανωτέρω.
  •    3/1992: Ο ΥπΕξ της Πορτογαλίας (προεδρεύουσα χώρα τότε στην ΕΕ), Πινέιρο, προτείνει επίλυση με όνομα «Νέα Μακεδονία». Διαφωνία Σαμαρά - Μητσοτάκη.
  •     4/1992: Νέο Συμβούλιο πολιτικών αρχηγών με Μητσοτάκη, Παπανδρέου, Δαμανάκη. Απόρριψη «Πακέτου Πινέιρο». Απόλυση - αποπομπή Σαμαρά.
  •      1993: Το ΣΑ του ΟΗΕ δέχεται την πΓΔΜ με αυτή την ονομασία. Ο Μητσοτάκης θεωρεί ότι το όνομα δεν έχει σημασία.
  •      Εν συνεχεία, όλες οι μεγάλες χώρες  (ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Γερμανία) αναγνωρίζουν την πΓΔΜ ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
  •      1995: Ενδιάμεση συμφωνία Ελλάδας - πΓΔΜ. Έναρξη διαπραγματεύσεων.
  •      4/2008: Η Ελλάδα επί Πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή ασκεί βέτο στην ένταξη της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ δέχεται ότι θα προσκαλέσει την πΓΔΜ για ένταξη μόνο αν λυθεί το ζήτημα.
  •      11/2008: Η πΓΔΜ προσφεύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το οποίο δήλωσε ουσιαστικά αναρμόδιο και παρέπεμψε σε αμοιβαία αποδεκτή λύση στα όργανα του ΗΕ.
  •       2012: Πρόταση Ελλάδας για Μνημόνιο Κατανόησης.
  •      23 και πλέον χρόνια, στην πΓΔΜ «χτίζεται» από τους Σκοπιανούς μακεδονική ιστορία, κουλτούρα, πολιτισμός κ.λπ. και η Ελλάδα «διαπραγματεύεται»
  •      Ιούνιος 2017 -2018: Η πΓΔΜ εκλέγει Πρωθυπουργό τον σοσιαλδημοκράτη Ζόραν Ζάεφ, μετά από μια διετία πολιτικού αδιεξόδου και σταδιακά αφαιρεί στο πλαίσιο της επίλυσης το όνομα «Μέγας Αλέξανδρος» από το διεθνές αεροδρόμιο και προχωρά στη συμβολική μετονομασία της Λεωφόρου «Φιλίας».



Δεν υπάρχουν σχόλια: