Μοναδικά σεμινάρια μεσιτών ακινήτων της NAR, τώρα και στην Ελλάδα

Aude sapere έλεγαν οι Ρωμαίοι, δηλ. να τολμάς να γνωρίζεις…

Σε μια εποχή που η αγορά ακινήτων πλήττεται σφόδρα, ο Σύνδεσμος Ελλήνων Κτηματομεσιτών, που έχω την τιμή να εκπροσωπώ από τη θέση του

Σούρουπο

Σούρουπο.Είναι η ώρα που, μαζί με τη φύση, χαλαρώνει κι αυτός… Αναπολεί τους  απογευματινούς περιπάτους δίπλα στη θάλασσα και το σιωπηρό χέρι που τον κρατάει με κατανόηση...

Είναι η ώρα της θλιμμένης περισυλλογής, της γλυκιάς νοσταλγίας, του αχάριστου παράπονου… Ξέρει ωστόσο, ότι δεν έχει λόγους… Είναι ήδη πολύ τυχερός…

Αυθαίρετες …πληγές!

Αναδημοσίευση από το φύλλο Απριλίου 2013 της εφημερίδας Marathonpress

Στις 17 Απριλίου αναρτήθηκε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής, για δημόσια διαβούλευση ένα ελπιδοφόρο νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης, όπως αυτό παρουσιάζεται στις προηγούμενες σελίδες.

Οι προσδοκίες του εν λόγω σχεδίου νόμου,

Πρόβλεψη για το μέλλον ή ανάλυση για το παρόν…;

Αναδημοσίευση από το φύλλο Μαρτίου 2013 της εφημερίδας Marathonpress

Ο Μάρτης αποτελούσε ανέκαθεν το μήνα των αντιθέσεων. Από τη μία, είναι ο μήνας που εισάγει την άνοιξη και μαζί της, την καλή διάθεση, τη χαρά, την ελπίδα, την αισιοδοξία… Από την άλλη, όπως έλεγαν οι παλαιοί: “Μάρτης, γδάρτης και κακός παλουκοκάφτης!”.

Κάπως έτσι

Καλωσόρισμα

Αναδημοσίευση από το φύλλο Φεβρουαρίου 2013 της εφημερίδας Marathonpress

Αγαπητοί αναγνώστες,

Σας καλωσορίζουμε στη νέα στήλη για την ακίνητη περιουσία! Όταν ο Βασίλης μοιράστηκε μαζί μας την ιδέα έκδοσης της εφημερίδας, προτείναμε να συμπεριλάβει μία ενότητα για τα νέα της κτηματαγοράς στην περιοχή μας. Οι συνθήκες ωρίμασαν και να που είμαστε κοντά σας, με στόχο την παρουσίαση ενδιαφέροντων θεμάτων, νέων και ειδήσεων. Ο ρεαλισμός θα έχει πάντα ρόλο καθοδηγητή στις απόψεις μας, ωστόσο θα επιχειρούμε να μένουμε μακριά από την απογοήτευση των καιρών και να προσεγγίζουμε τα θέματα με αισιοδοξία κι ελπίδα.

Ξεκινώντας, θα ήταν ωφέλιμο να φωτίσουμε απαλά την τοπική κτηματαγορά. Πώς διαμορφώθηκε δηλαδή, τα τελευταία χρόνια, τι συμβαίνει σήμερα στα ακίνητα και πόσο έχουν επηρεαστεί οι αξίες από την οικονομική δυσχέρεια; Οι απαντήσεις στα δεύτερα ερωτήματα δεν διαφέρουν σε τίποτα από τα παραδείγματα οποιονδήποτε άλλων περιοχών στην επικράτεια.

Στις μέρες μας, η αγορά ακινήτων τοποθετείται στο μέσον της μεγαλύτερης κάμψης των τελευταίων 20 και πλέον ετών. Όμως, η στασιμότητα που την χαρακτηρίζει δεν οφείλεται, κατά τη γνώμη μας, σε ίδια αίτια και σε εγγενή προβλήματα. Είναι σαφές -και θα το αναλύσουμε σε επόμενα φύλλα- ότι η μεγάλη άνοδος των τιμών των ακινήτων τη δεκαετία 1998-2008 θα μπορούσε να επιφέρει εν τέλει πτώση, κάτι που κανείς δεν τολμούσε να εκφράσει στο παρελθόν. Παρ’ όλ’ αυτά, είναι αξιωματικά αποδεκτό ότι τα δημοσιονομικά μας προβλήματα και η ύφεση που επέφεραν αυτά και τα μνημόνια εν συνεχεία επηρέασαν κάθε στρώμα της αγοράς. Τα ακίνητα δεν θα μπορούσαν να εξαιρεθούν.

Αναφορικά με το πρώτο ερώτημα, πως διαμορφώθηκε δηλαδή, η αγορά ακινήτων τα προηγούμενα χρόνια στην περιοχή μας, μπορούμε να αναφέρουμε ότι ο χαρακτήρας της κτηματαγοράς μετεξελίχθηκε από εξοχικό θέρετρο σε ημι-μόνιμος ή μόνιμος προορισμός κατοικίας. Είχε δηλαδή οικιστικό προφίλ. Και αυτό, εξαιτίας της άμεσης πρόσβασης, του μεγάλου παραλιακού μετώπου και των έργων υποδομής που διακρίνονται σχετιζόμενα με άλλες όμορες περιοχές.

Από την άλλη, με δεδομένη την άνοδο του μόνιμου πληθυσμού, οι επιχειρήσεις αυξάνονταν δυσανάλογα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, να παρατηρηθούν σε ορισμένα είδη σημάδια κορεσμού ακόμα και την εποχή της ανάπτυξης, όταν δηλαδή τα πράγματα πήγαιναν καλά. Σημαντικός παράγοντας στη δημιουργία λανθάνουσας επιχειρηματικότητας υπήρξε η ανορθολογική αξιολόγηση του φαινομένου της καθημερινής μετακίνησης του πληθυσμού προς άλλες περιοχές (κέντρο Αθηνών) που είχε ως αποτέλεσμα η κατανάλωση να γίνεται εκτός του τόπου διαμονής.

Σήμερα, αν κάποιος επιχειρήσει να αποδώσει έναν μονολεκτικό χαρακτηρισμό για την αγορά ακινήτων στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου μας, εκτιμούμε ότι αν προφέρει τη λέξη αβεβαιότητα, θα έχει τις λιγότερες πιθανότητες να σφάλει. Οι λόγοι είναι προφανείς. Σε περιόδους κρίσης, με επιβεβαιωμένη πτώση στο βιοτικό επίπεδο και ως εκ τούτου χαμηλότερη ποιότητα ζωής, παρατηρείται το φαινόμενο της επιστροφής προς τα αστικά κέντρα. Ο περιορισμός των μετακινήσεων ανάγεται σε επιβολή κι έτσι όσοι μετακινήθηκαν με σκοπό να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε φιλικό περιβάλλον, αναγκάζονται να επιστρέψουν πίσω, τοπικά και βιοτικά…

Τι θα γίνει λοιπόν αύριο; Πώς θα είναι η καθημερινότητά μας στη Νέα Μάκρη, το Μαραθώνα, τις γύρω περιοχές όταν η αγορά δεν θα μπορεί να αντέξει άλλο το βάρος της φορολογίας και της ταπείνωσης εκείνου που κόπιασε μια ολόκληρη ζωή για να δημιουργήσει ένα και μόνο μαγαζάκι…;

Καμία απάντηση δεν είναι εύκολη. Και καμία λύση δεν είναι ανύπαρκτη. Εξάλλου, αν δεν υπήρχαν λύσεις, δεν θα υπήρχαν και προβλήματα… Η συνέχεια στα επόμενα φύλλα!

Mια στιγμή στο μετρό

Ένα ελάχιστο ευτύχημα της κρίσης σήμερα είναι ο επαναπροσδιορισμός των αξιών στην ελληνική κοινωνία. Η καθημερινότητα μας διδάσκει και νομίζω ότι αν επιθυμούμε πραγματικά την αλλαγή, τότε όλοι μας οφείλουμε να αναπαράγουμε τις σκηνές που μας στιγματίζουν…

«Σκηνικό: συρμός του μετρό,
7 το απόγευμα Παρασκευής. Στάση Συγγρού. Εισέρχεται στο συρμό ένας από τους γνωστούς επαίτες

Μόνο ο Θεός ξέρει... (αντί ευχών)

Κάποτε ζούσε σ’ ένα χωριό ένας φτωχός γέροντας, ο οποίος είχε ένα όμορφο άλογο που τον βοηθούσε στα κτήματα. Ήταν δε, τόσο όμορφο και δυνατό, ώστε ήταν γνωστό σε όλη τη γύρω περιοχή.

Κάποια μέρα, ένας πρίγκιπας που εντυπωσιάστηκε από τη φήμη και το παρουσιαστικό του αλόγου, θέλησε να το αγοράσει, προσφέροντας στον γέροντα