Οι ανάγκες φέρνουν τις λύσεις

Αναδημοσίευση από το φύλλο Μαΐου 2013 της εφημερίδας Marathonpress

Οι διακοπές του Πάσχα είναι συνήθως για την περιοχή μας, η περίοδος προετοιμασίας για την υποδοχή των καλοκαιρινών επισκεπτών.  Αν δεχτούμε ότι ο δήμος μας διατηρεί ακόμα το χαρακτήρα του παραθεριστικού προορισμού,

η Μεγάλη Εβδομάδα αποτελεί την έναρξη της καλοκαιρινής σεζόν. Ειδικά δε, όταν το Πάσχα συμπίπτει χρονικά με την Πρωτομαγιά, τότε σχεδόν όλα τα σπίτια ανοίγουν τις πόρτες τους για να φιλοξενήσουν, όχι μόνο τις οικογένειες των ιδιοκτητών ή των ενοικιαστών, αλλά και φιλοξενούμενων φίλων.

Είναι αλήθεια ότι σε περιόδους οικονομικής στενότητας, η αδυναμία απομάκρυνσης από τις κατοικίες των πόλεων προς τους  μακρινούς τόπους καταγωγής ή αναψυχής έχει ως συνέπεια την αύξηση μικρών αποδράσεων σε περιοχές που συνδυάζουν χαρακτηριστικά εξοχής και βρίσκονται σε κοντινές αποστάσεις. Ο δήμος μας, με ακτογραμμή 30 χλμ., περίπου 100 τ.χλμ πράσινου και απόσταση μόλις 30 χλμ. από το κέντρο των Αθηνών αποτελεί ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ‘60 έναν από τους πλέον επισκέψιμους προορισμούς.

Τι δελέασε όμως, τον κόσμο να επισκεφθεί τον όμορφο δήμο μας; Τι μπορούσε κανείς να βρει στο Μαραθώνα, τη Νέα Μάκρη, το Ζούμπερι, το Μάτι, το Σχοινιά; Τι είδους τουριστικές υπηρεσίες προσφέραμε  και πώς μπορούμε σήμερα να προσελκύσουμε ακόμη περισσότερους λάτρεις της πόλης μας;

Η ρήση "Οι ανάγκες φέρνουν τις λύσεις" που υποστηρίζουν οι προοδευτικοί επαληθεύτηκε περίτρανα στην περίπτωση μας, αφού δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έσπευσαν από αρκετά νωρίς να κατασκευάσουν τα πρώτα καταλύματα κοντά στη θάλασσα, τα οποία εκμεταλλεύτηκαν μισθώνοντας τα "με τη σεζόν".

Κάθε χρόνο, ειδικά από τα τέλη της δεκαετίας του ‘60 κι έπειτα, όλο και περισσότεροι επισκέπτονταν τις παραλίες μας για ένα μπάνιο και αποφάσιζαν εν συνεχεία να περάσουν τις καλοκαιρινές τους διακοπές δίπλα στη θάλασσα και ταυτόχρονα κοντά στην Αθήνα. Οι επισκέπτες του Σαββατοκύριακου, έγιναν με τον καιρό παραθεριστές 10-20 ημερών, αργότερα ενός μήνα, και στο τέλος διέμεναν στα τουριστικά καταλύματα για περισσότερο από τρεις μήνες. Οι περισσότεροι δε, από αυτούς ήταν και οι πρώτοι "ξένοι" αγοραστές ακινήτων.

Με την άνθηση της οικοδομής, την δεκαετία του ‘70, κατασκευάστηκαν τα πρώτα μεγάλα ξενοδοχεία της περιοχής, που "έφεραν" με τη λειτουργία τους ακόμη περισσότερους επισκέπτες. Οι πρώτες

οργανωμένες προσπάθειες να καταστεί ολόκληρος ο σημερινός Δήμος Μαραθώνα τουριστικό θέρετρο είχαν επιτευχθεί και, μέχρι τα μέσα της επόμενης δεκαετίας η Νέα Μάκρη, η παραλία Μαραθώνα, το Πευκοδάσος του Σχοινιά, το Ζούμπερι και το Μάτι είχαν γίνει γνωστά σε ολόκληρη την Αττική για τις παρθένες θάλασσες και το φρέσκο ψάρι, ως ιδανικοί προορισμοί μικρών αποδράσεων προς την εξοχή.

Καθώς λοιπόν, η ευρύτερη περιοχή είχε αποκτήσει το παραθεριστικό κοινό της, τη δεκαετία του ‘80 καταγράφονται τα πρώτα σοβαρά δείγματα επενδύσεων στη γη με σκοπό, όχι μόνο την κάλυψη εξοχικών αναγκών, αλλά τη μόνιμη μετεγκατάσταση ετεροδημοτών και την επένδυση σε μια αναπτυσσόμενη αγορά.

Πράγματι, όπως φάνηκε την επόμενη δεκαετία, η περιοχή των Βορειοανατολικών προαστίων αναπτύχθηκε ραγδαία και οι ιδιοκτήτες ακινήτων είδαν την περιουσία τους να αυξάνεται και τις επιλογές τους να αποδεικνύονται οι πλέον συμφέρουσες. Τα μεγάλα έργα υποδομής, κάποιες εντάξεις στο σχέδιο πόλης, οδικοί άξονες και η μεταφορά του αεροδρομίου στα Σπάτα σε συνδυασμό με τους Ολυμπιακούς  Αγώνες και την ανάδειξη του Μαραθώνα με την κλασική διαδρομή του ομώνυμου αγωνίσματος, αναβαθμίσαν ακόμη περισσότερο την περιοχή.

Δυστυχώς όμως, προς επιβεβαίωση του σύγχρονου στίχου "ό,τι ανεβαίνει, κατεβαίνει" η οικονομική δυσπραγία δεν θα μπορούσε να εξαιρέσει την πόλη μας. Πολλοί από εκείνους που μετεγκαταστάθηκαν μόνιμα τα τελευταία χρόνια, αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στις βάσεις τους προκειμένου να εξοικονομήσουν πόρους από τις μετακινήσεις και να περιορίσουν τα μηνιαία λειτουργικά τους έξοδα. Ως άμεση συνέπεια καταγράφηκε μείωση των εμπορικών καταστημάτων και συρρίκνωση της αγοράς.

Είναι παρήγορο ωστόσο, ότι ειδικά τα Σαββατοκύριακα τα παραλιακά καταστήματα σφύζουν από κατανάλωση. Η ιστορία έχει δείξει ότι σε περιόδους κρίσης εκείνοι που καταφέρνουν να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν είναι οι τολμηροί. Κι επειδή, τόλμη δίχως γνώση μπορεί να χαρακτηριστεί επιπολαιότητα, ας δούμε πως μπορούμε να αναγνωρίσουμε την ευκαιρία με ωριμότητα.

Από τα παραπάνω, αλλά και από την απλή παρατήρηση της αύξησης των διερχόμενων οχημάτων από τους κεντρικούς άξονες κατά τους μήνες Απρίλιο έως Οκτώβριο συνάγεται το απλό συμπέρασμα ότι η περιοχή μας παρουσιάζει έντονη επισκεψιμότητα. Πως μπορούμε να αξιοποιήσουμε την απλή βόλτα του διερχόμενου αποκομίζοντας οικονομικά οφέλη για την πόλη μας;

Η απάντηση κρύβεται σε απλά ζητήματα. Ας βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση εκείνου που έρχεται από την Αθήνα ένα Σάββατο για να αναπνεύσει λίγο καθαρό αέρα στον παραλιακό πεζόδρομο της Νέας Μάκρης

και να απολαύσει έναν καφέ βλέποντας την θάλασσα ή να κολυμπήσει στο Σχοινιά βλέποντας εκτός από τον καθαρό βυθό και το απέραντο πράσινο που του προσφέρει το πευκοδάσος. Τι θα μπορούσε να είναι εκείνο που θα μας έδινε το κίνητρο αντί να επιστρέψουμε στη βάση μας να παραμείνουμε έστω για ένα βράδυ στην όμορφη περιοχή και να επαναλάβουμε το ίδιο την Κυριακή το πρωί, αφήνοντας έστω ένα μικρό ποσό στα καταστήματα της περιοχής;

Από την επαγγελματική μας εμπειρία προκύπτει ότι παρά την προσφορά ορισμένων καταλυμάτων με περιορισμένες παροχές παρατηρείται έλλειψη οργανωμένων, σύγχρονων, καλαίσθητων και ποιοτικά υψηλών υπηρεσιών διαμονής. Κι επειδή εύκολα θα μας αντιτείνει κανείς ότι αυτό που περιγράφουμε θα είναι ακριβό ας σκεφτούμε το εξής παράδειγμα: ένα διαμέρισμα που βρίσκεται στην παραλία Μαραθώνα είναι κλειστό και φθείρεται εννέα μήνες το χρόνο με την προοπτική να μισθωθεί μόνο κατά τους τρεις καλοκαιρινούς μήνες και να αποφέρει μεικτά περίπου 2.000 ευρώ. Αν όμως τα χαρακτηριστικά του επέτρεπαν την οργανωμένη μίσθωσή του κάθε Σαββατοκύριακο, όλο το χρόνο, προς 30 ευρώ το βράδυ, ποσό που αντιστοιχεί στο κόστος της βενζίνης για μια μετακίνηση, θα απέδιδε με απλούς υπολογισμούς μιάμιση φορά παραπάνω δίχως να συμπεριληφθεί η καλοκαιρινή σεζόν!!!

Με άλλα λόγια, μια αλλαγή στη νοοτροπία των ιδιοκτητών, μια μικρή δαπάνη ανακατασκευής κι εξοπλισμού που δεν θα ξεπερνά την ετήσια πρόσοδο και οι υπηρεσίες από τους ειδικούς μπορεί να μετατρέψει την “ακίνητη” και πλέον ασύμφορη φορολογικά περιουσία σε πηγή πρόσθετων εσόδων, τόσο για τους ιδιοκτήτες ακινήτων, όσο και για τα μαγαζιά της περιοχής. Πόσο δε μάλλον αν η ανωτέρω προσπάθεια ενισχυθεί με δημοτικά έργα υποδομών και ανάπτυξης της παραλιακού μετώπου, με τα οποία θα ασχοληθούμε σε επόμενα φύλλα.

Τα πάντα αλλάζουν! Και η αλλαγή φέρνει αβεβαιότητα, που παραμένει η μόνη σταθερή αξία στις μέρες μας. Κάθε αλλαγή απαιτεί δράση και προσαρμογή στις νέες συνθήκες. Ο τόπος μας, μας δείχνει και πάλι το δρόμο της ανάκαμψης!

 Ελάτε να ζήσουμε στο παρόν...